Λεύκιος Ουίρος ή Βέρος

(Lucius Verus, 130 – 169 μ.Χ.). Ρωμαίος συναυτοκράτορας με τον Μάρκο Αυρήλιο (161-169 μ.Χ.). Ήταν γιος του Λεύκιου Αιλίου και θετός γιος του αυτοκράτορα Αντωνίνου του Ευσεβούς, όπως και ο Μάρκος Αυρήλιος. Σε αντίθεση με τον συναυτοκράτορά του, ο οποίος διακρινόταν για τις εξαιρετικές στρατιωτικές και πολιτικές ικανότητές του, ο Λ. ήταν ανίκανος και μαλθακός. Το 165 ηγήθηκε μιας εκστρατείας εναντίον των Πάρθων, η οποία, λόγω της συμμετοχής των ικανότατων στρατηγών Πρίσκου και Αβίδιου Κάσσιου, κατέληξε με νίκη των ρωμαϊκών στρατευμάτων. Ωστόσο, ο επίλογος της εκστρατείας ήταν θλιβερός για το ρωμαϊκό κράτος, γιατί οι στρατιώτες, όταν γύρισαν στην πατρίδα τους, μετέδωσαν στους συμπατριώτες τους αρρώστια από την οποία είχαν προσβληθεί στην Ασία. Λίγο αργότερα (168), και οι δύο αυτοκράτορες εκστράτευσαν εναντίον των Γερμανών, οι οποίοι αποτελούσαν σοβαρή απειλή εναντίον του ρωμαϊκού κράτους. Ύστερα από τριετείς πολεμικές επιχειρήσεις, οι Γερμανοί αποκρούστηκαν, με τη συμβολή κυρίως του Μάρκου Αυρήλιου, αφού ο Λ. συμμετείχε μάλλον τυπικά. Πέθανε μετά το τέλος της εκστρατείας, κατά την επιστροφή του στη Ρώμη. Προτομή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Λεύκιου Ουίρου (Μουσείο του Καπιτωλίου, Ρώμη).